Մի անգամ աշակերտը ուսուցչին հարցրեց.
-Ասա ինձ, ինչպես չսխալվել և տարբերել ճիշտ գիտելիքները սուտից:
-Երբ դու քայլում էս անապատով և տեսնում էս օազիս, ինչպես ես տարբերում դա իսկական է, թե ոչ:
-Երկու ճանապարհ կա դա իմանալու համար, առաջինը գնալ և ստուգել, իսկ երկրորդը սպասել և տեսնել այն կկորի, թե ոչ:
-Եթե դա միրաժ է, ապա այդ երկու ճանապարհներով էլ չի՞ կորի:
-Իհարկե կկորի:
-Եվ պե՞տք է նրան մոտենալ:
-Ոչ:
-Իսկ եթե իսկական օազիս է, կկորի նա եթե գնաս և կողքը նստես:
-Ոչ, այսինքն պետք է միշտ սպասել:
-Թե՞ գնալ,- ասաց ուսուցիչը:
-Ասա ինձ, ինչպես չսխալվել և տարբերել ճիշտ գիտելիքները սուտից:
-Երբ դու քայլում էս անապատով և տեսնում էս օազիս, ինչպես ես տարբերում դա իսկական է, թե ոչ:
-Երկու ճանապարհ կա դա իմանալու համար, առաջինը գնալ և ստուգել, իսկ երկրորդը սպասել և տեսնել այն կկորի, թե ոչ:
-Եթե դա միրաժ է, ապա այդ երկու ճանապարհներով էլ չի՞ կորի:
-Իհարկե կկորի:
-Եվ պե՞տք է նրան մոտենալ:
-Ոչ:
-Իսկ եթե իսկական օազիս է, կկորի նա եթե գնաս և կողքը նստես:
-Ոչ, այսինքն պետք է միշտ սպասել:
-Թե՞ գնալ,- ասաց ուսուցիչը:
Комментариев нет:
Отправить комментарий